κάτι λάμπει 'κει πάνω

Η αυγουστιάτικη είναι αλλιώτικη μέσα της επιπλέουν τα νερά μιας θάλασσας που στο βυθό της χορεύει η χθεσινή νοσταλγία γιομάτη από στιγμές που δεν συνέβησαν
μόν' ονειρεύτηκα. Γύρω απλώνει τα δίχτυα του ο ψαράς χρόνος γραπώνεσαι
μετράς στα δάχτυλα σε πόση λάμψη χώρεσε το θέρος. Θαρρώ πως στις τρύπες αυτού του στρογγυλού φεγγαριού καθρεφτίζονται οι αγαπημένοι μου άγγελοι οι σκιές τους ξαπλώνουν στα ήρεμα νερά και τις τρών' τα ψάρια ποτέ δεν θα φτάσουν σε 'μένα. Μονοπωλεί τον ουρανό
τ' άστρα κρύβονται και ζηλεύουν το ασημένιο δέρμα μου, τη σιωπή. Ώσπου η μαγική πανσέληνος
να βγει κόκκινη πια απ'τον λαβύρινθο να μ' αφήσει γυμνή ένα έμβρυο
που μόλις ανασαίνει